Mijn werk

Tijdens mijn studieperiode werkte ik voornamelijk in steen, soms in hout. Zowel figuurlijk als abstract. Ik leerde grafische ontwerpen en sculpturale modellen om te zetten in grote sculpturen. Een proces van ruimtelijk begrip en de uitvoering ervan.

Deze creatieve daad en uitspraken als: "je bent nooit gered van succes!" (Origineel geluid Prof. K.H.Türk) beïnvloedde mijn studie aan de kunstacademie Nürtingen.

Later heb ik de ruimte creatief betrokken. De kamer zelf werd een sculptuur. Ruimtelijke sculpturen ontstonden, de klassieke "sculptuur op de sokkel" liet ik los.

Ik heb mijn atelier naar buiten verplaatst. Ik nam het landschap op, de uitgestrektheid van de ruimte diende als achtergrond of als een optische grens voor houten steles, zeisen en grote geschilderde houten constructies.

De laatste jaren houd ik me door mijn persoonlijke ontwikkeling vooral met kleuren bezig. Het verlangen om te schilderen. Een dans met de kleuren, een verwoesting, een wederopbouw. Voor mij een spannende dialoog met de kleuren, het doek en mezelf.

Twee thema's fascineren me vooral als het om schilderen gaat. Enerzijds - door mijn jarenlange ervaring met naakttekenen - de figuratieve, de menselijke vorm. De mens in het middelpunt, de naakte mens. De tekening ontstaat beschouwend en wordt schilderachtig vertaald in kleuren.

Aan de andere kant de abstractie - voor mij het meest interessante terrein. Hier is het belangrijk om mijn introspectieve blik te gebruiken, kleuren in me op te nemen, te combineren en vervolgens op het doek te brengen. Soms is de trigger een enkele kleur, waaruit de compositie van het beeld ontstaat.

Ik ben niet geïnteresseerd in het kopiëren van de werkelijkheid, maar in het creëren van een werkelijkheid van dezelfde intensiteit.

Het is voor mij vergelijkbaar met de beroemde Koan: "Wat is het geluid van één klappende hand?".